بتن، به دلایل متفاوتی ممکن است دچار خرابی و فرسایش  و مشکلاتی بشود. در این مقاله ما قصد بر آن داریم تا به بررسی دلایل متداول این خرابی ها به تفصیل پردازیم.

دلایل متداول خرابی و آسیب در بتن

موارد و دلایل متعددی هستند که بر روی مقاومت و سلامت بتن می توانند اثری مخرب بگذارند. در این بخش به بیان برخی از این عوامل خواهیم پرداخت.

• در اثر ته نشینی  و  وارد شدن نمک ها که همراه با باد یا آب هایی که دارای این مواد هستند.

این نمک ها و املاح در داخل ترک ها و یا منافظ موجود در بتن  با ایجاد بلور و عمل تبلور دچار ازدیاد حجم شده و فشار را به دنبال دارد و موجب آسب دیدن بتن و خوردگی میلگردها شده که دزر پی این فرایند اکسایش در داخل بتن ایجاد می گردد.

• سازه هایی که در نواحی که آب و هوای سرد قرار گرفته به صورت مستمر دچار یخ زدگی و آب شدن قرار دارند.

نکته قابل توجه این است که آب دچار افزایش حجم شده در زمان که انجماد می گردد و نود درصد زمان یخ زدن خلل و فرج بتن از آب اشباع باشد.

• سیب‌های معمول وارد بر بتن که در اثر اجرای نادرست مشتمل برکرمو و متخلخل شدن بتن، در رفتن قالب، اشتباهات محاسباتی و اندازه گیری و نقایص تکمیل کار است.

کرمو شدن و تخلخل بتن در واقع مناطقی هستند که بر اثر ناتوانی ملات سیمان در پر کردن فضاهای موجود اطراف سنگدانه‌ها و در نتیجه خالی ماندن آن ها ایجاد می‌شوند.

در صورت خفیف بودن این نقیصه به شرط اینکه از باز کردن قالب‌ها بیش از ۲۴ ساعت نگذشته باشد می‌توان از ملات سیمان استفاده نمود. اگر عملیات ترمیم بیش از ۲۴ ساعت بعد از برداشتن قالب و با تاخیر صورت گرفته،یا سطح کرمو شده‌ی بتن گسترده است، باید ابتدا بتن‌های معیوب برداشته شده، سپس با استفاده از ملات ترمیم آماده، به همراه چسب پیوند اپوکسی‌، تعمیر صورت گیرد، روش نهایی نیز جایگزینی کل بتن با بتن جدید است.

• خرابی سولفاتی بر اثر ترکیب یون سولفات و تری کلسیم آلومینات در بتن‌های ساخته شده با سیمان پرتلند به وجود می‌آید.

مکانیزم آن بدین ترتیب است که بر اثر واکنش مذکور (سولفو آلومینات کلسیم آبدار) حاصل می‌شود که از نمک‌های مضاعف اسید آلومینیک است. سولفیدها و یا سولفات ها در طبیعت وجود دارند. منابعی مانند سنگ گچ ، باران های اسیدی و … حاوی این مواد هستند. این نمک مضاعف حجیم بستگی به غلظت محلول آن دارد. تر و خشک شدن سطح بتن این اثر را شدت می‌بخشد. لذا کاهش و کم کردن نرخ تخریب را می توان با قطع این چرخه انجام داد.

روش پیشنهادی دیگر از بین بردن سولفات های قابل انتقال از راه آب است در صورتی که دسترسی به منبع سولفاتی امکان پذیر باشد. در غیر این صورت پس از انجام بازبینی مناسب باید بتن موجود تخریب شده و با بتن ساخته شده با سیمان تیپ ۵ جایگزین شود. بتن‌هایی که در معرض حمله سولفات‌ها قرار می‌گیرد. معمولاً با سطحی سفید رنگ مشخص می‌شوند. در این موارد خرابی بتن معمولاً از لبه‌ها و گوشه‌ها شروع شده و با پیشرفت خرابی ترک و پکیدن حادث می‌شود.

• استفاده ی بیش از اندازه و بیش از حد استاندارد یکی از عوامل مهم و متداول در آسیب رساندن به بتن است.

چرا که خطراتی از جمله کم شدن مقاومت بتن، زیاد شدن تخلخل شده، زمان عمل آوری، منقبض شدن خشک شدن و گرفتن افزایش یافته و در این شرایط باید بتن را تعویض کرد، اگر به سرعت متوجه شد چرا که تشخیص دادن این مسئله بسیار دشوار است.

روش های ترمیم بتن

بتن ریزی با چسب اپوکسی برای پیوند بتن قدیم به جدید برای تعمیر خسارت هایی که گستردگی آن ها بین ۵/۱ تا ۶ اینچ به داخل بتن تخمین زده می شود، و جایگزینن کردن بتن برای تعمیر آسیب هایی با عمق ۶ اینچ یا بیشتر توصیه می شود.