روسازی بتنی، یکی مهم‌ترین مباحث رشته عمران است. از نظر ساختاری می‌توان سه دسته اساسی نام برد و از نظر شیوه روسازی و کاربرد نیز چهار دسته متفاوت وجود دارد که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

روسازی بتنی از نظر ساختار

روسازی از نظر ساختار به سه دسته تقسیم بندی می شود.

• دسته اول: روسازی‌هایی که انعطاف لازم را دارند
• دسته دوم: روسازی‌هایی که صلب هستند.
• دسته سوم: روسازی مختلط

دسته اول

روسازی بتنی دسته اول که انعطاف پذیری بالاتری دارد از ترکیب سیمان آسفالت تشکیل می‎شود

دسته دوم

اگر صلبیت بالا مد نظر شما باشد باید از بتن سیمان پرتلند استفاده شود. معمولا برای جاده و پارکینگ و مناطق پر تردد از مخلوط‌های متراکم برای روسازی ماندگارتر استفاده خواهند کرد.

دسته سوم

دسته سوم که با نام مختلط می‌شناسند در سنگ‌فرش بتنی و پیوسته کاربرد دارد.

روسازی بتنی از نظر کاربرد

شیوه روسازی از نظر کاربرد به چهار دسته زیر تقسیم بندی می شود.

1. روسازی بتنی ساده
2. آرماتور بندی یا اصطلاحا روسازی مسلح
3. روسازی پیوسته
4. روسازی بتن پیش‌تنیده است.

در این مقاله قصد داریم شما را با روش‌های روسازی بتن آشنا کنیم.

روسازی بتنی ساده

روسازی بتن به روش ساده به معنای روسازی غیرمسلح است. روسازی درزدار که باید در فاصله‌های کم از یکدیگر ساخته شود. برای منتقل کردن بار به صورت عرضی در درزها، از میلگردهای اتصالی و یا بسته‌های سنگ‌دانه استفاده می‌شود. بیش‌ترین فاصله این درزها تا ۶ متر است اگر میلگرد اتصال داشته باشد و ۵٫۴ متر برای درزهایی که از این میلگردها استفاده نشود. روزسازی درزدار را با نام JPCP می‌شناسند.

روسازی بتنی مسلح

اگر قصد افزایش درز داشته باشید و بخواهید فواصل در بازه‌ی ۹ تا ۳۰ متر تغییر کند نیاز است که از آرماتورهای فولادی برای روسازی استفاده کنید. قصد استفاده از آرماتور در روسازی افزایش مقاومت نیست و هدف این است که بتوان فواصل درزها را زیاد کرد.

روسازی بتنی پیوسته

هدف از این روسازی حذف درزها است. درزها را اگر به عنوان اولین نقطه ضعف روسازی بر شمریم می‌توان ادعا کرد که حذف درزها منجر به بهبود کیفیت روسازی می‌شود. روسازی در این روش با نام CRCP شناخته می‌شود و ضخامت حدود ۸۰ درصد از حالت معمولی روسازی کمتر است.

روسازی بتنی پیش تنیده

یکی از راه‌هایی که می‌توان بتن را به مقاومت بالاتری رساند، روش پیش تنیدگی است که در ساخت و ساز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. بتن مقاومت فشاری بالایی را تحمل می‌کند و در مقاومت کششی ضعیف است. این مقاومت را می‌توان با پیش‌تنیدگی افزایش داد. در عین حال ضخامت بتن نیز کاهش پیدا خواهد کرد.

علت انجام روسازی چیست؟

سطحی که قرار است روسازی شود، در آینده شاهد ترددهای بیش‌تری خواهد بود. بار بیشتری تحمل می‌کند و نیاز است که تغییرات ساختاری در آن ایجاد شود تا تحمل بار وارده را داشته باشد. محیط‌های طبیعی اساسا خود را با شرایط طبیعت و برآیندهای نیروهایی که به صورت طبیعی به آن‌ها وارد می‌شوند وفق می‌دهند اما اگر قرار باشد با دخالت انسان این نیروها تغییر کند بدون شک روسازی نیاز است که زمین از پس این نیروها برآید.

هدف از روسازی چیست؟

هدف بالا بردن میزان مقاومت سطح رویی زمین در برابر تنش است. این تنش تنها به واسطه بارگذاری سطحی ایجاد نمی‎‌شود. رویکردهای سنتی‌تر اغلب به سمت ایجاد تراکم بالا پیش می‌رود و رواناب سطحی را زهکش کرده و در مسیل‌هایی هدایت می‎کرد اما این روزها شیوه‌های نوین نگاهی به تخلخل خاک داشته و تلاش دارد تا از ظرفیت‌های نفوذ آب در محیط متخلخل نیز برای کنترل تنش‌ استفاده کند. به طور کلی هدف روسازی این است که مقاومت خاک را بالا ببرد تا در برابر بارهای وارده به واسطه ترددهای سنگین دچار تغییر شکل دائمی نشود. روسازی عبور و مرور را سریع‌تر، ایمن‌تر و ساده‌تر می‌کند.